Οι λειτουργικές νευρολογικές διαταραχές (Functional neurologic disorder, FND), επίσης παλαιότερα γνωστές ως διαταραχές μετατροπής, αποτελούν όχι και τόσο σπάνια νόσο. Οι ασθενείς εμφανίζουν σωματικά συμπτώματα χωρίς να μπορούν να αποδοθούν σε άλλη πάθηση. Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM–5), χαρακτηρίζονται από την παρουσία «ενός ή περισσοτέρων συμπτωμάτων τροποποιημένης εκούσιας κινητικής ή αισθητηριακής λειτουργίας, των οποίων η κλινική παρουσίαση πρέπει να παρέχει αποδείξεις ασυμβατότητας μεταξύ των συμπτωμάτων και της αναγνωρισμένης νευρολογικής ή ιατρικής κατάστασης». Παρά το γεγονός ότι οι ασθενείς αισθάνονται πραγματικά άρρωστοι, τα συμπτώματα δεν ελέγχονται συνειδητά και πιθανόν να περιλαμβάνουν διαταραχές κινητικότητας, απώλεια ελέγχου μυών, ακούσιες κινήσεις.
Οι λειτουργικές μελέτες νευροαπεικόνισης δείχνουν αλλοιώσεις στην δραστηριότητα και τη συνδεσιμότητα σε πολλαπλά εγκεφαλικά δίκτυα στους ασθενείς με λειτουργικές νευρολογικές διαταραχές.
Οι αποδεδειγμένες θεραπείες για τη νευρολογική διαταραχή (FND) είναι περιορισμένες:
- γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT)
- φυσιοθεραπεία
- Οι παρεμβάσεις που βασίζονται στην τροποποίηση των νευρωνικών κυκλωμάτων όπως είναι οι τεχνικές μη επεμβατικής εγκεφαλικής διέγερσης, και συγκεκριμένα ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός (Transcranial magnetic stimulation, TMS) και ο διακρανιακός ηλεκτρικός ερεθισμός (Transcranial direct current stimulation, tDCS). Πρόκειται για ασφαλείς, καλά ανεκτές μεθόδους, που μελέτες έχουν αποδείξει, πως βελτιώνουν την διάθεση, τον πόνο, την λειτουργικότητα και τις αναφερόμενες γνωστικές διαταραχές. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα και οι πραγματικές ενδείξεις για τη χρήση τους στις λειτουργικές διαταραχές χρειάζονται περαιτέρω επιβεβαίωση, καθώς προκύπτουν κρίσιμα ερωτήματα, που αφορούν την επιλογή των κατάλληλων ασθενών και την χρήση τους παράλληλα με άλλες θεραπείες
